Liczne urządzenia nadawczo - odbiorcze konstruowane przez krótkofalowców, a także bogatą dokumentację, fotografie, dyplomy, karty QSL z całego świata oraz proporczyki i mundury harcerskie radiowców można oglądać na wystawie „90. lat krótkofalarstwa polskiego”, prezentowanej w Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku. Ekspozycja będzie dostępna do końca roku.
Początków krótkofalarstwa polskiego należy poszukiwać na początku lat dwudziestych ubiegłego wieku, tuż po odzyskaniu niepodległości. Pierwsi radioamatorzy - głównie wojskowi oraz harcerze - czerpali wiedzę od byłych żołnierzy formacji radiotelefonicznych, uczestników wojny polsko bolszewickiej.
W latach 1921-1922 został zorganizowany w Warszawie pierwszy kurs radioamatorski dedykowany dla harcerzy, ograniczał się do nauki telegrafii oraz obsługi stacji nadawczej i odbiorczej. Pierwsza organizacja amatorska powstała w 1924 roku jako Harcerski Radio Klub.
Brak odpowiednich ustaw państwowych o radiokomunikacji w tym okresie nie pozwalał na rozwój amatorskich łączności radiowych. W kwietniu 1925 roku w Paryżu zwołano pierwszy międzynarodowy Kongres Radioamatorów. Powstał wtedy IARU (The International Amateur Radio Union).
W grudniu 1925 roku kolega Heftman jako TPAX przeprowadził pierwsze dwustronne połączenie radiowe z krótkofalowcem holenderskim, dzień ten przyjęto jako początek krótkofalarstwa polskiego. Pod koniec lat 20. powstają prężne środowiska krótkofalowców takie jak: Lwowski Klub Krótkofalowców, Warszawski Klub Krótkofalowców, Krakowski Klub Krótkofalowców, Łódzki Klub Krótkofalowców, Poznański Klub Krótkofalowców, Morski Klub Krótkofalowców, Wileński Klub Krótkofalowców, Bydgoski Klub Krótkofalowców, Częstochowski Klub Krótkofalowców. W 1930 roku powołany został Polski Związek Krótkofalowców jako organizacja naczelna powstała z w/w Klubów.
II wojna światowa to okres próby i poświecenia krótkofalowców w walce z okupantem. Cały sprzęt radionadawczy jak i odbiorczy został poddany konfiskacie zgodnie z zrządzeniem Ministerstwa Poczty i Telegrafów z sierpnia 1939 r. Natychmiast po wkroczeniu Niemców do Warszawy przeprowadzono rewizje w celu rekwizycji urządzeń i sprzętu nadawczego. Pierwszą ofiarą był kolega SP1YX Musiałowicz.
W okresie tym krótkofalowcy walczyli w oddziałach Wojska Polskiego, w ramach organizacji podziemnych, budowali radiostacje i odbiorniki na potrzeby AK. Brali udział w walkach na wszystkich frontach II wojny światowej. Przedwojenny krótkofalowiec SP2BD inż. Gwidon Damazyn, będąc więźniem KL Buchenwald, skonstruował potajemnie odbiornik. A w 1945 roku nadajnik z którego nadał apel do wojsk amerykańskich z prośbą o pomoc o przyspieszenie wyzwolenia obozu w obawie przed wymordowaniem więźniów
Okres Polski Ludowej - pierwsza nieudana próba odtworzenia Polskiego Związku Krótkofalowców nastąpiła pod koniec 1946 roku. Powstała wtedy grupa 24 entuzjastów krótkofalarstwa, która powołała zarząd organizacyjny w składzie przewodniczący: mjr. Ksionda SP2RC, wiceprzewodniczący kpt. Jegliński SP1CM, wiceprzewodniczący Musiałowicz SP1YX, sekretarz Rutkowski oraz skarbnik Damazyn SP2BD. Na początku 1950 roku dochodzi do zmiany polegającej na połączeniu wielu organizacji takich jak PZK. Aeroklub Polski, TPŻ w Ligę Przyjaciół Żołnierza. W 1956 roku na fali odwilży lat stalinowskich dochodzi do zmiany w zarządzeniach Ministra Łączności, następuje wzrost liczby indywidualnych stacji nadawczych do 300 osób. 11 stycznia 1957 roku reaktywowano Polski Związek Krótkofalowców. W 1970 roku PZK posiadało 17 Oddziałów Wojewódzkich, istniało 109 klubów PZK, 224 kluby Ligi Obrony Kraju oraz 55 klubów ZHP.
W okresie stanu wojennego 1981 r., krótkofalowcy musieli zdeponować radiostacje, sprzęt nadawczy oraz licencje nadawcze podobnie jak w okresie okupacji niemieckiej.
Okres od 1989 roku to czas przemian politycznych i gospodarczych, w 1990 r. PZK na fali zmian przepisów o stowarzyszeniach stał się organizacją samofinansującą i działającą na własny rachunek. Prezesem został Krzysztof Słomczyński SP5HS. W 2002 dokonano wpisu PZK do Krajowego Rejestru Sądowego. Równolegle obok PZK , LOK, ZHP powstało wiele nowych stowarzyszeń związanych z krótkofalarstwem.
Na wystawie są prezentowane liczne urządzenia nadawczo - odbiorcze konstruowane przez krótkofalowców, w tym kopie nadajnika i odbiornika Tadeusza Heftmana TPAX, którym w 6.12. 1925 r. nawiązał pierwszą amatorska łączność z zagranicą (Holandia) oraz AP - 5 słynna radiostacja zrzucane do okupowanego kraju, używane przez Armię Krajową. Ponadto zaprezentowano bogatą dokumentację, fotografie, dyplomy, karty QSL z całego świata, proporczyki, mundury harcerskie radiowców , klucze telegraficzne. Również umieszczono na wystawie biogramy zasłużonych krótkofalowców polskich. Na wystawie przypomina się też zasługi w zwalczaniu kryzysów, bowiem krótkofalarstwo to nie tylko hobby, ale też służba społeczeństwu w stanach zagrożenia.
Wystawa dostępna od 6 października do końca tego roku.
Zdjęcia z otwarcia wystawy w naszej galerii.
- Autor: Brak danych
- Autor: Brak danych
- Autor: Brak danych
- Autor: Brak danych
